ayıltma — «Ayıltmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayıq — sif. və zərf 1. Bayğınlığı, məstliyi keçmiş, ağlı başında. İnsanlar(ın) elə bir vaxtı olur ki, ancaq sərxoş olduğu zaman özünü ayıq hiss edə bilir. M. S. O.. 2. Yuxuda olmayan, oyanıq, sərvaxt. Hamı yatmışdı, tək mən ayıq idim. 3. məc. Sayıq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bidar — sif. <fars.> klas. 1. köhn. şair. Oyaq, ayılmış (yuxudan), yuxusuz. Eyləyibsən məni eşqə giriftar; Gündüzüm biqərar, gecələr bidar. M. P. V.. Bidar etmək (qılmaq) – ayıltmaq, oyatmaq. Əcəl xabından, əfqanlar çəkib, Məcnunu bidar et! F..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədxab — sif. <fars.> Yuxusu pis. Bədxab olmaq – yuxusu qaçmaq. <Əkbər:> . . Səndən ayrılandan sonra gedib bədxab olub sübhədək yata bilməmişəm. Ə. H.. Bədxab etmək – yuxusunu qaçırmaq, yatmağa qoymamaq, yuxudan ayıltmaq. <Qarovulçu:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canlandırmaq — f. 1. Can vermək, diriltmək. Xanlar belə bir insanı canlandırıb yarada bilərmi? S. R.. // Ayıltmaq, özünə gətirmək. Özündən getmiş adamı canlandırmaq. – Bu fikirlər Veranı canlandırdı. S. Rəh.. <Hüseyn:> Onda canlandırar üfüqlər məni;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dördgöz — 1. sif. Dördşəbəkəli, dördbölgülü, dörd gözü olan (ev, dükan, pəncərə və s.). Dördgöz pəncərənin xəmirlənmiş kağızı qopur, küləkli qar içəriyə soxulur. S. R.. 2. is. məc. zar. Gözlük taxan, gözlük gəzdirən, gözlüklü (adam). <Qədir:> Sənin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
duyuq — sif. 1. Duyğu hissi iti olan, tez duyan, ayıq. 2. Xəbər. Kəndə duyuq yayıldı. ◊ Duyuq düşmək – duymaq, xəbər tutmaq, xəbərdar olmaq. Adamlar bu işdən duyuq düşdülər. Bunlar divardan aşanda qazamat qulluqçuları duyuq düşdülər. «Qaçaq Nəbi». Duyuq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehtiyatla — z. 1. Qorxa qorxa, çəkinəçəkinə, ehtiyat edərək, ehtiyat gözləyərək. Ehtiyatla danışmaq. Ehtiyatla yerimək. – . . Çox möminlər var ki, Molla Nəsrəddini ehtiyatla bükür kağıza və bir cavan adam tapıb deyir ki, al bunu, oxu görək, molla nə yazır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
